Düşünceler

       Bazı anlar olurdu, kafamın içinden çıkıp başka birinin kafasına girip onun bakış açılarıyla o an hayatı kavramak isterdim. 

O an için çok emindim ki başkasının kafasının içinde bu kadar bataklık, ateş ve ayaz yoktu. Sanki iki saniye daha kafamın içinde kalırsam bir anda patlayıp bir toz bulutuna dönüşeceğimden korkardım. Ya da delirmekten. En çok da bundan korkardım. Sahi ya insan nasıl delirir ki? 

Bilmiyoruz

 "Ne düşünüyorsun bu konuda?"  

Kafamda bir sürü fikir vardı yine. Cevap vermek için söz hakkımı beklerken, düşüncelerim de birbiriyle sohbet halindeydi. Tam sıra bana gelmişti ki, ağzımı açmadan hemen önce, fikirlerimden biri ötekini vurdu. Diğerleri de vurulanın arkasından yas tutmaya başladı. Aynı zamanda yepyeni fikirler de üretmeye başlamıştı beynim ama henüz yeteri kadar olgunlaşmamışlardı. Ağzımı açtığımda 'bilmiyorum' dedim

Misafir

 Hiç adap görmemişler mi ne

Ne diye baş köşede dikilip dururlar

Gitmek de bilmezler

Sohbet de etmezler

Öylece dikilip duran bir çift göz

Bir çay koyayım bari

Sokak

 Yak gemileri

Deniz küssün

Sahip olamadıkların var biliyorum 

Yürü git hadi rüzgara doğru koş

Akıntıya karşı kürek çek

Bak sokaklar hep loş

Tımarhaneler boşaltılsın

Deli dediklerinizi sokaklara salın

Normalleri hapse atın

Memurların çayına zehir katın

Sahip olamadıkların var biliyorum

Hepinizden sıkıldım