x.x.2016
Bir gün dünyadaki bütün renkler bir araya gelmişler ve
önemli bir konu hakkında konuşmaya başlamışlar. Renklerin efendisi Mavi’nin
söyleyecek önemli bir şeyi varmış. Zaten bu toplantının yapılmasını da o
istemiş.
Mavi demiş ki : “Arkadaşlar! Öncelikle hepinize hoş geldiniz
demek istiyorum. Benim sizinle konuşmak istediğim önemli bir konu var. Kırmızı,
yeşil, mor, sarı, lacivert , gri, ve diğer bir sürü rengin kendine has bir adı
var. Fakat Kahverengi’nin kendine ait bir adı yok. Kahve çekirdeğinin adını
alıp yanına “rengi” kelimesi eklenmiş, ama kimse Sarı için, güneş rengi
dememiş. Bence Kahverengi için başka bir ad bulmalıyız ve bunu tüm dünyaya
yaymalıyız. Ne dersiniz dostlarım?
Sarı: “ hmm doğru diyorsun Mavi. Acaba Kahverengi bu
konuda ne düşünüyor bir de ona danışalım mı?”
Kahverengi :”Ben bazen üzülüyorum kendime has bir
ismim olmadığı için. Sizin isimlerinize bakıyorum ve benim neden böyle bir
ismim yok diyorum.”
Turuncu: “Kahverengi’ne ağaç kökü rengi desek olur
mu?”
Turuncu , tüm renklerin arasında en saf olanıymış . Bu
dediği şeye diğer tüm renkler gülmüşler.
Mor: “Ah Turuncuu! Tabiki de olmaz. Öyle bir isim
bulmalıyız ki, o ismin içinde “kahve, ağaç, bir şey rengi” olmamalı. Tamamen
farklı bir isim olmalı”
Yeşil: “ Belki Kahverengi, siyah ve gri isimlerinden
yeni bir isim üretebiliriz , ne dersiniz ha?”
Kırmızı: “ Kasiri!”
Tüm renkler Kahverengi’ye dönmüşler ve ona Kasiri diye
bağırmışlar. Sonra da hepsi gülmeye başlamışlar. Kahverengi’de katıla katıla
gülüyormuş. Anlaşılan bu yeni isim pek hoşuna gitmiş.
Kahvrenegi:” Dostlarım, teşekkür ederim. Benimle
empati kurup beni anlamaya çalıştığınız için. Bundan sonra isteyen bana Kasiri
diyebilir. Ben bu ismi beğendim “ demiş.
O günden sonra Kahverengi’nin arkadaşları onu Kasiri
diye çağırmaya başlamışlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder