Silgim olmadığından değil, elim yoruldu
Kağıt da yıprandı biliyon mu
Yırtılmaya yüz tuttu
Nöronlar birbirini kovaladı sanki arkada atlı var
Bak o son yudumu dökme tüyü bitmemiş yetimin hakkı var
Yüz verdi bir hunili diğerine, ortalık karıştı
Fırtına çıkmadan gidelim burdan
Zaten her yer dağınık
Amaan çok da şey sanki 😁
Hızlı adımlarla beynimden kaçtım
Yürüdüm, çimenleri tepeleri ağaçları selamladım
Masmavi gökyüzünü çektim içime
Kara bulutları dağıttım
Kelime haznem yetersiz kaldı anlatmaya duygularımı
Kırgınlığım endişem yalnızlığım
Satır arasında bir yerde sıkıştı kaldı
Ayakkabımın bağı çözüldü durmak zorunda kaldım
İçimde yapayalnız ve bunalmışken yardımıma koştun.
Birer birer öğüttün kağıtları, hatta bazen üçer beşer
Bastırdın ortamdaki yırtıcı sesleri
Sığındım sana ninni gibi geldi sesin
Sanki kağıtları değil benim sıkıntılarımı da çekip aldın, öğüttün.
Bazen seni çok zorladım, üçlü dörtlü soktum kağıtları.
Alabildiğine öğüttün gıkın çıkmadı.
Bir gün baktım dolmuşsun, bip bip diye haykırıyorsun.
Gereken müdaheleyi hemen yaptım
Boşalttım hazneni, sildim seni, sana iyi baktım.
Oh kağıt imha makinesi, iyi ki varsın.
İnsan kılıfında dünyaya gelen ruh, kılıfıyla beraber , ol’ma sürecinde. Ana rahminde beslendim büyüdüm oldum ,çıktım geldim dünyaya değil bence olay.
Dokuz ayki süreçte olması gereken zaten oldu, uzvun gelişti vs. Sonrası?
Oluyor musun yoksa ölüyor musun?
Ortası kalabalık ve alansız
Bu akşam bir şeyler yazayım istedim
Beklemedim, yazdım duraksız
Kafamın odaları doldu taşıyor
Misafirler biraz yüksek sesle konuşuyor
Konudan konuya atlamasalar iyi olur
Arkada çalan müziğin sesini kıstım
Yazdıkça azaldı sesler, odalarda yer açıldı
Vadesi dolanlar gitti artık, ama ayak izleri kaldı
Hayatın kıyılarında dolanmak istedim bu gece
Burası sakin ve makyajsız
