Oh kağıt öğütücü, odadaki tek dostum
İçimde yapayalnız ve bunalmışken yardımıma koştun.
Birer birer öğüttün kağıtları, hatta bazen üçer beşer
Bastırdın ortamdaki yırtıcı sesleri
Sığındım sana ninni gibi geldi sesin
Sanki kağıtları değil benim sıkıntılarımı da çekip aldın, öğüttün.
Bazen seni çok zorladım, üçlü dörtlü soktum kağıtları.
Alabildiğine öğüttün gıkın çıkmadı.
Bir gün baktım dolmuşsun, bip bip diye haykırıyorsun.
Gereken müdaheleyi hemen yaptım
Boşalttım hazneni, sildim seni, sana iyi baktım.
Oh kağıt imha makinesi, iyi ki varsın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder