Kendi köşemde, dünyamda
Olmadı başka bir dileğim
Ne annem sevebildi beni ne de kendim
İtildim bir köşeye, duvar dibine, dışlandım, tozlar
ayaklarımda
Gölgeler düştü dört bir yanıma, tek başıma savaştım
Çizilen kollarım ellerim bacaklarım olmadı sadece
Kalbime çok dikiş attım
Bir ışık hüzmesi girdi içeri ve ben ayağa kalktım
Aydınlandı etrafım, savruldu yitip gitti gölgeler
Bu alemin hükümranlığını bana verdiler
Bu alem ki uçsuz bucaksız bir dehlizin diğer ucunda
Önce hükmetmelisin kendi aklına dediler, korkma yardım için
kalbin orada
İnşa ettim yeniden, tuğla üstüne tuğla koydum var gücümle
Çatladı, döküldü ara ara ama yıkılmadı yerlere
Yaydım ışığımı etrafa, tüm cihana, bilgelere
Sonunda bir çıkış buldum, içimde sönmeyen aleve
Prometheus devam etti yoluna, ben de çıktım göklere
Yıldızların arasına karıştım, kavuştum ebediyete
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder