Geçen kafamın içinde bazı
açılımlar oldu. Hayat okulu, burada dersler öğreniyoruz, aynı ders sen onu
geçene kadar tekrar tekrar karşına çıkar olayları var ya onlar kafamda
dönüyordu ve bir idraka ulaştım içsel düşünme sürecimde.
Şimdi bir insanın bu dünyada, karşılaştığı olaylardan ders
alması öğrenmesi vs bütün o süreç, kişinin okul hayatındaki davranış biçimiyle
paralel olabilir mi? Şöyle:
Ben tekrar ederek öğrendiği bilgileri sindiren öğrenen bir
öğrenciydim okul hayatımda, sınıfta görürdüm eve gelir tekrar ederdim, gün
sonra tekrar tekrar ederdim, kendim yazardım özetlerdim kendi dilimle kendi
anlatım biçimimle kendime anlatırdım, şimdi ben hayatta da dikkat ettim
yaşadığım bazı olaylardan dersi hemen alamıyorum, üç beş defa aynı şeyler
başıma geliyor, ondan sonra ders alıyorum, okul alışkanlığım hayatıma mı
yansıdı yoksa içsel mekanizmam okul hayatıma mı yansıdı? Yazarken fark ettim ki
hayır, yaradılışımda olan bir özellik bu, bu özelliğim okul hayatıma yansıdı
bence. İçime sinen düşünce bu şu an.
Bunun üzerinden gidecek olursak şöyle bir idrake daha
ulaştım. Şimdi biz 1. sınıftayız diyelim. Önce 1.sınıfın derslerine odaklanıp
iyice anlayıp öğrenmeden kalkıp 2.sınıfın 3.sınıfın derslerini almaya çalışır kendimizi
zorlarsak ya da işte üst sınıflarda ne gibi dersler olacak acaba çok mu zor ne
yaşayacağım sınavda kalırsam yanımda kim oturacak hoca nasıl biri vs diye
düşünürsek ve bunu bir alışkanlık haline getirirsek al sana nur topu gibi stres ve buna dayalı kaygı bozukluğu tataa.
Geçmiş sınavda yaptığın hataların ne olduğuna bakmayıp aman
nasılda geçer puan aldım diye düşünürsek, bir dahaki sınavda tekrar karşımıza o
sorular çıktığında ne yapacağız? Tamam geçmişi çok kurcalamayalım tabi ama
dengeli bir şekilde şöyle bir dönüp bakıp, durumu anlayıp ondan sonra önümüze
bakmakta da fayda var. Tüh be nasıl o hatayı yaptım diye hayıflanmak yerine,
duygulara kaptırmak yerine, mantık çerçevesinde bakıp, hatayı görüp, bir dahaki
sefere doğrusunu nasıl yaparım diye kendimizi odaklarsak beynimiz gerekeni
yapacaktır zaten.
Zaten 2.sınıf olunca göreceksin ne dersler olacağını ne
yaşayacağını, şimdiden bunun kaygısına girmek ne saçma değil mi? Bu mantığı
hayatıma da entegre etmeye karar verdim. Ne zaman beynim gelecek hakkında
kaygılanmaya başlasa içinde bulunduğum derslere içinde bulunduğum ana
odaklanmayı seçeceğim. Hayatta da teneffüsler var, kimi kısa kimi uzun teneffüs
değil mi? Onların tadını çıkarıp, verimli şekilde dinlenelim. Bazı
teneffüsler yalnız kalacağım bazı teneffüsler oyun arkadaşlarım olacak, bazılarında
yemek yiyeceğim dinleneceğim ihtiyaçlarımı gidereceğim… Sınıfta sıra
arkadaşlarım olacak, birbirimize yardım edeceğiz, paylaşacağız destek olacağız…
Öğretmenlerim değişecek, sınıf arkadaşlarım değişecek belki,
ama ders hep orada olacak ve ben hep orada olacağım.
