Okul

 

Geçen kafamın içinde bazı açılımlar oldu. Hayat okulu, burada dersler öğreniyoruz, aynı ders sen onu geçene kadar tekrar tekrar karşına çıkar olayları var ya onlar kafamda dönüyordu ve bir idraka ulaştım içsel düşünme sürecimde.

Şimdi bir insanın bu dünyada, karşılaştığı olaylardan ders alması öğrenmesi vs bütün o süreç, kişinin okul hayatındaki davranış biçimiyle paralel olabilir mi? Şöyle:

Ben tekrar ederek öğrendiği bilgileri sindiren öğrenen bir öğrenciydim okul hayatımda, sınıfta görürdüm eve gelir tekrar ederdim, gün sonra tekrar tekrar ederdim, kendim yazardım özetlerdim kendi dilimle kendi anlatım biçimimle kendime anlatırdım, şimdi ben hayatta da dikkat ettim yaşadığım bazı olaylardan dersi hemen alamıyorum, üç beş defa aynı şeyler başıma geliyor, ondan sonra ders alıyorum, okul alışkanlığım hayatıma mı yansıdı yoksa içsel mekanizmam okul hayatıma mı yansıdı? Yazarken fark ettim ki hayır, yaradılışımda olan bir özellik bu, bu özelliğim okul hayatıma yansıdı bence. İçime sinen düşünce bu şu an.

Bunun üzerinden gidecek olursak şöyle bir idrake daha ulaştım. Şimdi biz 1. sınıftayız diyelim. Önce 1.sınıfın derslerine odaklanıp iyice anlayıp öğrenmeden kalkıp 2.sınıfın 3.sınıfın derslerini almaya çalışır kendimizi zorlarsak ya da işte üst sınıflarda ne gibi dersler olacak acaba çok mu zor ne yaşayacağım sınavda kalırsam yanımda kim oturacak hoca nasıl biri vs diye düşünürsek ve bunu bir alışkanlık haline getirirsek al sana nur topu gibi stres ve buna dayalı kaygı bozukluğu tataa.

Geçmiş sınavda yaptığın hataların ne olduğuna bakmayıp aman nasılda geçer puan aldım diye düşünürsek, bir dahaki sınavda tekrar karşımıza o sorular çıktığında ne yapacağız? Tamam geçmişi çok kurcalamayalım tabi ama dengeli bir şekilde şöyle bir dönüp bakıp, durumu anlayıp ondan sonra önümüze bakmakta da fayda var. Tüh be nasıl o hatayı yaptım diye hayıflanmak yerine, duygulara kaptırmak yerine, mantık çerçevesinde bakıp, hatayı görüp, bir dahaki sefere doğrusunu nasıl yaparım diye kendimizi odaklarsak beynimiz gerekeni yapacaktır zaten.

Zaten 2.sınıf olunca göreceksin ne dersler olacağını ne yaşayacağını, şimdiden bunun kaygısına girmek ne saçma değil mi? Bu mantığı hayatıma da entegre etmeye karar verdim. Ne zaman beynim gelecek hakkında kaygılanmaya başlasa içinde bulunduğum derslere içinde bulunduğum ana odaklanmayı seçeceğim. Hayatta da teneffüsler var, kimi kısa kimi uzun teneffüs değil mi? Onların tadını çıkarıp, verimli şekilde dinlenelim. Bazı teneffüsler yalnız kalacağım bazı teneffüsler oyun arkadaşlarım olacak, bazılarında yemek yiyeceğim dinleneceğim ihtiyaçlarımı gidereceğim… Sınıfta sıra arkadaşlarım olacak, birbirimize yardım edeceğiz, paylaşacağız destek olacağız…

Öğretmenlerim değişecek, sınıf arkadaşlarım değişecek belki, ama ders hep orada olacak ve ben hep orada olacağım.