Görmedim. Duymadım. Bilmiyorum.
(Akşam yatağımda uykuya dalmaya çalışırken bir
anda zihnimde beliren değişik icatlar ve düşünceler arasından seçip aldım bu
konuyu ve yarın sabah bu konu hakkında deneme yaz dedim kendi kendime. Sabah uyandığımda
da beynim ona verilen emri yerine getirdi ve bana deneme yazacağımı hatırlattı.)
Görmediysem ve duymadıysam zaten nasıl bilebilirim
ki? Bilmek için görmeye ve duymaya ihtiyacım yoktur belki. İçsel bir sezi, bir
biliş bir hissediş sayesinde de bilebilirim o zaman bir şeyleri.
Ne kadar basit cümleler aslında değil mi? Tek kelime. Ama içinde çok büyük
manalar ve bilgiler saklıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder