Koca koca adamlardı halbuki
Böyle gömlekli falan takım elbiseli bazen de
Ama gözlerinde gördüğüm
Mahallede koşturan yağız bir çocuk
Saçları önüne dökülmüş, alnı terli
Susamış ve acıkmış, kapıya gelmiş mola verip
Arkadaşları dönmesini bekliyor maça
Bitirim gözleri sokağı kesmekte.
Onu konuşurken dinlemelisiniz hele
Azgın dalgaların dev kayalara çarpışını
izlemek gibi bir his
Sesi, fırtınanın tatlı uğultusu
Eli kolu yüzü, tüm bedeni adeta yaşam
hevesiyle coşmakta
Doğallığı ve görkemiyle çarpıyor insanın ruhuna
Bağıra bağıra ‘ben varım!’ diyor
Onu görmezden gelemezsin
Bırak rüzgar bildiği gibi essin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder